Niestety, obgryzanie paznokci jest problemem, z którym zmaga się wiele osób, zarówno młodych jak i starszych. Pomimo powszechnej obecności tego zjawiska, nie wszyscy są w pełni świadomi istoty tego problemu, jego źródeł oraz potencjalnej intensywności. Długotrwałe obgryzanie paznokci może prowadzić do wielu problemów. Czy powinniśmy się martwić, gdy nasze dziecko zaczyna obgryzać paznokcie? Jak możemy poradzić sobie z tym nawykiem i minimalizować negatywne skutki zdrowotne wynikające z onychofagii?
Onychofagia to inaczej nawyk obgryzania paznokci, który przekształca się w szkodliwe zachowanie. Termin ten pochodzi od dwóch greckich słów: onycho (paznokieć) i phagos (jeść). Onychofagia jest klasyfikowana jako jedna z psychodermatoz, czyli chorób skórnych mających podłoże psychiczne.
Tendencja do obgryzania paznokci często pojawia się w stresujących sytuacjach. Wśród dzieci jest to zjawisko dość powszechne, ale również nie brakuje dorosłych, którzy z nim walczą. W okresie dojrzewania obgryzanie paznokci może nasilić się znacząco. Zgodnie z niektórymi badaniami, problem ten dotyczy nawet jednej trzeciej populacji dzieci, niezależnie od płci.
Specjaliści uważają, że obgryzanie paznokci ma przede wszystkim podłoże psychiczne. Osoby cierpiące na onychofagię często używają tego zachowania jako sposobu radzenia sobie ze stresem i redukowania napięcia. Czasami jednak onychofagia jest pozostałością po nawyku ssania kciuka lub wkładania palców do ust, który z wiekiem może ewoluować w gryzienie ołówków, czy innych drobnych przedmiotów, a także inne podobne zachowania.
Naukowcy zauważają również, że predyspozycje do tego zaburzenia mają często podłoże genetyczne i mogą wiązać się z problemami neurologicznymi. Szczególnie u dzieci w wieku 4-6 lat (kiedy najczęściej pojawia się to zaburzenie – rzadko diagnozuje się je przed 3. rokiem życia) można zaobserwować, że dzieci uczą się obgryzania paznokci poprzez obserwację rodziców i rodzeństwa. Czasem onychofagia przemija wraz z okresem dojrzewania, ale nie jest to regułą.
Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób (ICD-11) Światowej Organizacji Zdrowia, onychofagia jest jednym z zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych skoncentrowanych na ciele (body focused repetitive behaviors), które są grupowane w wytycznych razem z innymi zaburzeniami osobowości.